Schitterende nazomer dag, 28graden, klein windje, geen golven. Ideale dag om de 6 à 7 km overtocht te zwemmen van Texel naar Den Helder. De ochtend was relaxed, Pieter en ik hadden een hotelletje geboekt dus hoefden niet ’s ochtends vroeg in de auto. Tijdens een clinic terplekke in juli had ik wat deelnemers gesproken en die hadden me gerustgesteld dat de klus, begeleid door de stroming, zo rond de 1,5 à 2 uur geklaard moest zijn. En met het weer van vandaag leek het helemaal een eitje te worden. In enthousiaste sfeer stapten de 50 deelnemers op de 2 marine landingsvoertuigen die ons naar het Zuidstrand van Texel brachten. Daar hebben we nog een kwartier gewacht tot het hoogtij was, om zo de ideale oversteek te kunnen maken.
Toen ik ongeveer halverwege het Marsdiep dacht te zijn keek ik eens op mijn Polar: 2 km gezwommen in 42 minuten…. Toen kreeg ik al door dat de omstandigheden duidelijk anders waren dan het jaar ervoor. Gewoon doorzwemmen, Bethy, je ligt niet achterop, dus richting ‘de watertoren’ aan de overkant blijven aanhouden. Waar ik ook niet op gerekend had was dat ik over/door grote scholen kwallen zou zwemmen (had ik niet over gehoord van vorige deelnemers). Dat is best een dingetje, zwemslag wat aanpassen om te anticiperen, maar uiteindelijk kon ik er toch af en toe eentje niet ontwijken, dus nu wat jeuk in het gezicht. Met mijn lange swimsuit aan had ik verder geen last.
Na een kleine 2 uur zwemmen, en nog steeds met de kust van Den Helder op gelijke afstand vroeg ik aan een begeleidende kanoër waarom de kant niet dichterbij kwam. ‘gewoon iets links van de vuurtoren blijven aanhouden’… ja, duh.. De verlossing kwam na 2:15 uur toen er een reddingsboot langs me kwam met een jongeman die zei: ‘mevrouw, we komen u eruit halen want met deze stroming gaan we het niet halen’. Geen tegenspraak, gewoon aan boord laten hijsen. Ik had 5 km op mijn teller, maar was nog steeds ‘halverwege het Marsdiep’ (hemelsbreed nog geen 3 km).
Alle 50 deelnemers zijn op deze manier opgepikt en terug op de landingsvoertuigen zijn we tot een km voor de finish gevaren waar we een laatste gedeelte met hernieuwde energie naar het finish strand zijn gezwommen en zijn binnen gehaald als de helden van de dag. Er is veel geld opgehaald voor de goede doelen. Zelf kan ik ook 500 Euro aan de KNRM overmaken – dank voor alle bijdragen. De natuur is dus onvoorspelbaar. Ondanks de juist planning deed de ‘eb stroom’ niet wat normaal verwacht wordt. Het was een mooi avontuur, ik heb mijn zwemgrens weer verlegd door uiteindelijk de ca 2,5 uur te zwemmen die ik (uiterlijk) verwacht had, maar helaas de echte oversteek niet kunnen aftikken. Volgend jaar weer?… Daar moet ik nog even over nadenken. Rondje Tiengemeten is ook best leuk.
