Begin dit jaar kregen we een mailtje van Triathlon vereniging Dordrecht dat zij een 1/8ste triathlon in de Biesbosch gingen organiseren op Hemelvaartsdag.
Mijn favoriete gebied voor wandelingen en fietstochtjes! Daarom de mail doorgezet binnen TVHW en mij direct ingeschreven.
Lang geleden dat ik meegedaan had aan een triathlon, door een slepende achillespees blessure.
Kan nu weer lopen, mits niet te vaak en intensief. Dus een 1/8ste moest lukken!
Eergisteren werd ik toch een beetje zenuwachtig. Wat moet ik ook al weer meenemen? Zal ik mijn pak wel uitkrijgen na het zwemmen? Met of zonder sokken in m’n schoenen? Krijg ik geen kramp? Pfff, waarom wilde ik dit ook alweer…gedoe…
Maar het werd een prachtige dag. Zonnetje erbij. Prachtige locatie. Superleuke enthousiaste organisatie. En, nog 5 leuke mede triathleten aanwezig van TVHW (Jimmy, Anton, Senna, Ger, Gerard v W) plus aanhang.
Gezelligheid en aanmoediging gegarandeerd. Zij zaten overigens in de eerste serie die al om 10 uur was gestart. Dus kon hen nog aanmoedigen op weg naar de finish. Zag er goed uit, en niet te missen in onze mooie clubkleding. Ik ging in de tweede serie van start en na mij startte Senna nog bij de jeugd.
De plas waarin we zwommen was lekker ondiep, waardoor de watertemperatuur prettig was en je lekker kon staan met je voeten 30 cm in de klei. Relaxte waterstart zo. En niet overmatig druk. Dus ging wat aan de buitenkant liggen en na de start was ik meteen heerlijk in m’n ritme. Kwam als tweede dame redelijk voorin het veld het water uit. Rustig gewisseld. Yessss, mn pak ging uit. Moest wel een andere dame helpen (foei, mag dat???) die er niet uit kwam, haha. En ik vergat niet m’n zwembril af te zetten en mijn fietsbril op. Heb al eens eerder gefietst met mijn zwembril nog op…dan zie je een rare wereld en de wereld vindt jou ook raar. Ging dus goed en hup de groene polder in. Eerst meewind heen, daarna terug tegenwind. Was gelukkig niet koud. Maar moest wel hard trappen. En merkte dat de dames uit het veld goed konden fietsen. Werd uiteindelijk ingehaald door diverse dames. Daar moet ik dus aan werken!
De wissel naar het lopen ging prima. Zittend de schoenen omgewisseld van fiets naar loop. Geen sokken! En weer het parcours op. Beetje kramp in de kuit door de harde tegenwind aan het eind bij het fietsen. Maar ontspannen gestart en die kramp liep ik er na een kilometer uit. Daarna steady tempo aangehouden. En uiteindelijk nog een dame ingehaald. De rest was na het fietsen helaas niet meer in te halen.
Onderweg enthousiast aangemoedigd door onze TVHW’ers en aanhang. Dat pept een mens op. Dank mooie mensen! En gefinisht in 1:15:30. Wat mij betreft een prima resultaat voor deze hernieuwde start aan een triathlon, waar ik een paar jaar geleden niet had verwacht ooit nog aan een start te staan. En het was supergezellig.
Thuis ben ik meteen gaan kijken waar ik nog meer wil starten komend jaar. Want dit smaakt naar meer en het moet nog sneller kunnen, toch? Raise the bar….
Groet,
Loes